Het onderstaande gedicht is vermoedelijk in 1990 in het Roosendaals dialect geschreven door Piet Straver.
(Wij hebben de ons ter hand gestelde tekst letterlijk overgenomen. De Webmasters)
ALLEMAOL VERDWENE
Ak vroeger bij oôns keek, dur ’t dakkeraom
dan zaag ‘k de vuurtoren staon.
Ver weg zaag ‘k de kerk van Wouw
kort bij de school van de landbouw.
En de stalle van Wulmse en z’n weie
nou staon d’r uize eêle rije.
En ’t ùske van Ariaon Raoije
en ’t strotje van oôns grùtmoeder Keeke’n Aoie.
Da waar in d’Ettingstraot jong
waor ’t oeierfebriekske stong.
T’is nou de kriengloôp
daor is alles eêl goeiekoôp.
K’on ok ’t eêste moske zien in de stok
en ’t rietebos da zaag ‘k daor ok.
D’as ammel zagjes aon verdwene
k’an d’r soms aard om wene.
Gaon ‘k kuiere mee ons Mien
dan praote me over wa we nie mir zien.
Amme de straot uit gaon
dan zèèg ‘k kik daor liep de touwbaon.
dan zuchte me aog ja.
Ier rechts ware de stalle van Christ van Aalst zee oôns Mien
k’zee daor neve waar ’t mesienefebriekske van Wullem Dekkers te zien.
En lienks stonge Jan Vissers z’n stalle mee vee
daor ielepe me’n aaltij n’aantje mee.
Ier waar t’strotje de Rozemarijn
zonde da die mènse d’r nie mir zijn.
We zijn d’r naome nog nie vergete
amme da nou nog zo goed wete.
Jan Koens, Mieke n’Aoie en Jaanske de Pree
Jantje Broos, Peêr Heijnen en Jan de Tree.
Ier stong Jantje Konings z’n schuur eêl groôt
de dakpanne ware moôi roôd.
D’r neve Jantje n’Hertoch z’n schoenmaokerij
en aon d’n aandere kaant Merijn Dogge z’n bakkerij.
En ier eeget schippersuis gestaon
d’as mit de brug op te blaoze plat gegaon.
D’r neve waar Riekus van den Bogerd n’n kruienier
en bij café Jan Konings aare ze oranjeboôm bier.
En de schoenewienkel van Jantje Hertoch?
Nou die stong ier toch!
Ier waar’t wienkeltje van Jaanske Dogge mee snoep
daor zate me bakkesvolle t’eete op de stoep.
T’uis van Wullem Dekkers d’as in d’n oôrlog plat gegaon
nou zieder ammel oto’s staon.
En de fietsewienkel van Roôvers, merk Gazelle
d’r stonge eêle dure bij mee blienkende belle.
Ier waar de slaogerswienkel van van Maansfeld
die aare lekkere zult vor weinug geld.
En ierr waar t’snoepwienkeltje van Mooijman
daor jatte me welles n’rolleke drop van.
En ier eej d’n oefsmid Baoij gestaon
daor liete de boere d’r pèèrde beslaon.
En ier waar meubelmaoker Vos
de stoele ware zo zacht as mos.
Ier woônde Peer de Bruin n’n rijke n’eêr
ij aar n’groôte schuur zwart van de teer.
T’is nou d’n Distel daanszaol en café
daor ‘k mee ons Mien welles n’daanske n’afleé.
Ier waar de kruienierswienkel de toekomst van Schuerman
mar ge ziet’r alaank niks mir van.
In dit café woônde Peer Saanders
nou is ’t wel effe n’aanders.
Ier eet de waogemaokerij van Jaones Somers gestaon
nou loôpt er de Burgemeêster Freijterslaon.
Kik daor eej de K’neliuskerk gestaon
mar die is ok al naor de maon.
We zijn d’r allebij nog gedoôpt
mar z’emme n’em tot de groond gesloôpt.
En ier waar de school van de laandbouw
daor ziede ok niks mir van staon nou.
We loôpe laangs de Tresiastraot
waar de nonnekesschool nog staot.
Ier ek nog les g’at zee oôns Mien
mar d’r is gin nonneke mir te zien.
Ier waar vroeger de laontjes
s’wienters mokte me d’r glijbaontjes.
Oôns Mien zee ier knikkerde me aaltij mi me kaore
k’zee en wij bommekette mee logte en zwaore.
Mar d’as nou ammel allaank vorbij
nou loôpe m’n ier zij aon zij.
En ier eet de K’neliusschool gestaon
mar wa d’emme z’r mee gedaon.
Z’emme n’m eêmel immekaore gedouwe
en op t’schoolplein n’nuuw uis gebouwe.
Wa konne me ier toch leuteg speule
k’ep er nog les g’at van meneêr Vermeule.
En ier woônde de rijke Broos d’n kole’boer
da kole sjouwe waar vroeger n’eêle toer.
Tegenover t’snoepwienkeltje van Braand
daor ware me n’ok aaltij vaste klaant.
En de vogeltjeswienkel van Piet Heijne
ij aar alle soôrte groôte en kleine.
En ier ereges stong de wienkel van Jan Linders mee broôd en koeke
daor stonge me vor t’raom iets lekkers uit te zoeke.
D’r neve waar de maandemaokerij van Uijtdenhaog
nouw zijn de maande van plastiek vandaog.
Ier waart snoepwienkeltje van de vrouwkes Vos
agger iets wou jatte waarde de klos.
De pèèrdeslachter Stouthart woônde n’ok ier
ij aar aaltij lekkere pèèrdespier.
T ‘bakkerke Frieke Mërenesse en Peer de Kok
die woônde n’ier allabij toch ok.
En de wei van Charel Boône en stalle
daor gienge me n’aaltij kijke naar ’t voetballe.
D’as nou ammel glad verdwene
en wa d ís t’er nou vor trug verschene ?
Ier waar de slaogerswienkel van Pouwke Sep
die aar aaltij van da lekker maoger spek.
Witte nog ier woônde Jantje en Betje de Koning
ze verkochte ijskoutjes en pattatefrut, t’ smokte n ‘as ooning.
Ier waar van de Broek de fotograaf
daor moeste stil blijve zitte eêl braof.
Ij kon moôie fotos van oe maoke
en mokte dan ok goeie zaoke.
En ier waar de gezusters Hertoch mit d’r slaogerij
die aar lekkere bloedworst en ballekebrij.
En de wienkel van de Bruijn mee tasse en riemme
daor oefde noôit lang te zoeken of te kiene.
En de messewienkel van Schuts
d’r lage allerlei tefrente messe n ‘eêle kluts.
Ier waar ’t caféke van Jan Ruite
mitte kermus stong daor d’n ùrgel buite.
D ‘as al eêl laank verdwene
en n’stuk wienkel van Piet van Benthem er vor verschene.
Ier waar ’t wienkeltje van Knappers mee groente en fruit
d’as eêlemaol verdwene ge ziet er nou gin fluit.
En ier waar de wienkel van Marijnissen mee broôd en banket
nou is ’t de polliebèèr, ze bakke n’er friet in t’vet.
D’r naost waar ’t van Roosje Machielse mee sigarette en sigaore
da kunde aleênig mar in oew errinering bewaore.
En ier waar d’n ijzerwaorewienkel van Netje Baoij
ok al nie mir, nou verkoôpe z’err appels, peêre en slaoi.
Ier waar de wienkel van Jan Mol mee vaarf en behang
ij waar oônze uitverkoôre priens karneval elf jaor lang.
In ier ’t caféke van de dikke Jan
daor konne z’d’r ok wa van.
En d’r neve waar Diercksens mee lozies, klokke en rienge
daor stonge me dikkels te kijke naor die moôie dienge.
Over de schuive n’op de mart is de baank van van Gilse verdwene
en n’lilleke nuuwe baank van de ABN vor verscheêne.
T’febriek van de Biggeleèr da gieng ok plat
ze mokte n’er koffie, thee en tebak mar zat.
T’missieuis is ok alaank verdwene
d’r is nou n’ groôt parkeêrplots vor verschene.
T ‘ouw sigaorefebriek d’Hudson is ok al gesloôpt , ja
nou bouwe z’r halle vor de BBA.
We zijn mar trug gekuierd naor de kaai
daor vinne me beter oônze n’draai.
De Veemart is ok verdwene mee pliesieposje en al
t eêt ier nou Kaodeplein wa moeilijk wenne zal.
Daor eet de laoibaarg gestaon die is ok al verdwene
d’r is nou n’groot gebouw de EKP verschene.
Ongeveêr ier woônde kapper Ad de Nijs
die waar naovenaant nie zo duur in prijs.
Op t’eind stong d’ouwe Waog, t’café
die gieng wel mitte prijze mee.
Ier waar d’Indiana de rubberkoôi
daor mokte z’akke n’en zole eêl mooi.
T’eeter nog es flienk in braand gestaon
mar daormee waar’t nog nie gedaon.
Z’emme n’n nuuw febriek gebouwe
en n’emme n’et tot op eede uitg’ouwe.
En ier waar’t febriekske van Vissia
d’r neffe bouwmatriaole van de Biggelèèr, ja
“t melkfebriek t’aanker is ok al gesloôpt
die groôte schouw aar alaank nie mir geroôkt.
‘T waar eêl laank ne bouwval
z’emme n’r nog waoges in gebouwe vor de karneval.
En ier waar’t febriek van Bookelèèr vor ijzerwaore
en daor zaand en griend van de Bot neve mekaore.
Op d’n oek van de dijk en de Bosstraot waar de Boereboond
daor konde van alles koôpe, ok brokke vor d’n oond.
In de Bosstraot waar de gieterij van Asselbaarg
attie’r nie mir is vin’k nie aarg.
T’is eêmel vervuild da terrein
t’ ligt er nog bij als n’woestijn.
Ier is ’t sûkkerfebriek, daor ek ok nog flienk geknoeffeld
nou wor t’er nog mar n’bietje gesjoeffeld.
Wij drôge baole van oonderd kilo
d’as nie mir t’gao nou ammel in de silo.
Marjao d’as gelukkig gin gemis
agge tenmienste wit wa d’aard knoeffele n’is.
Aon de overkaant woônde boer de Mooij
daor spulde me vroeger in d’oppers mee ooi.
Nou motte me wir mar trug
en gaon dan naor de Westaovedijk over de brug.
Kik ier waar zaand en griend van Hoppebrouwers
die manne die ier werkte ware n’echte durdouwers.
En d’r naost waar voerman Jantje Mol mee pèèrd en kaar
die van die moôie kalkoene op de waarf loôpe n’aar.
T’is nou jachtbedrijf de zwaaikom
da woord vin’k toch wel n’bietje stom.
Waant agge n’n echte Roosendaolder bent
edde alleêneg t’woôrd ’t “zwaaigat” gekend!
Ier neve waar de wasserij van Fraanke toch
jao, nou woône d’r Sjefke en Mërieke Dekkers nog.
Dit ier waar vroeger de vùlksoôp
daor moesse me dikkels vor de pliessie op de loôp.
Naodien stong er’t meubelfebriek van gebroeders Min
nou zit ‘r bouwmart de Formido in.
Op de wipwei wouwe z’ok uize bouwe
mar de groondvervuiling eeget tege g’ouwe.
En ier eeget strotje de raoijuize gestaon
ok verdwene t’eêt nou paoter Damiaon.
En ier lienks waar ’t gasfebriek
da waar me n’ok n’kliek.
Dit uis waar ’t snoepwienkeltje van Peer Pijp
d’r lage vor ’t raom ok appels en peêre soms overrijp.
En ier waar ’t caféke de Slok d’as ok al dicht
toen viele d’r ier nog alles op d’r gezicht.
Toch aare w’r aaltij veul leut
en dronke n’r n’ lekkere neut.
En de wienkel van Jan Schoône mee veul out
eetum ok mar geslote want ij wier al n’bietje n’oud.
‘T caféke van Jan en Merie Mulders stong ier
daor aare m’n aaltij veul plezier.
We daanste en zonge n’ier van la la la
nou is t’ier d’n ingang van de Gamma.
Ier eet timmerbedrijf van Bruinincks gestaon
en d’r neffe t’uis van Jantje Vissers allebij naor de maon.
Ier waar vroeger die mooie ouwe kaaise brug
da ziede niemir, da komt noôit mir trug.
Daor laag de Meulebaarg
die’s ok verdwene, da vin’k wel aarg.
‘T eêt ier nou ammel Kaodeplein
mar t’aar toch ok Kaodemeuleplein kunne zijn.
Agge n’n echte n’ouwe Roosendaolder bent
dan edde da d’ammel nog gekend.
Ag oud word verdwijnt t’er eel wa d’in oe leve
da zulde zelf ok nog wel beleven.
Mar tenslotte n’ouwe me toch allemaol
van oôns mooie ROOSENDAOL.