De Kaai

Tekst: Ad Vriens
Melodie: Op het tuinpad van mijn vader

De Kaai

Tuis em ‘ik nog nun… ouwe fiets,
’t is niemir veul, ooit wààr ut iets
van Piet van Bethem van de Kaai !
Ons Moeder aar, un groot gezin.
Ne… nuwe…zaat er dus nie in…,
den deze kwaam nog, van ons Paai.

Die Kaai, ik wit nog oewut waar,
ne nillen aand’re wereld daor.
As ikkur is un pient gieng pakke
waare ze leutig…en gastvrij…,
en meejstal.. oknog blij dur bij,
al aare… ze.., gin cent te makke !

1e Refrein
En langs…. de bomen van “De Schuiven”
zaag ik, de Belze stoomtrein staan.
Ik was een kind, en moest maar waachte,
tot attie… ooit… voorbij.. zou gaan.

Mar ik wier grooter, dus zaat ik
graog op un barkruk bij de Tik
leutig cafeeke, aon de schuive.
Naost Janus Somers en z’n maat
die sproken daor tot ’s avonds laot
van wedstrijdvliege mee de duive.

Maar,..aar..ut vrouwke gin geduld
moeste jirst naor Bart, vor boere zult,
of naor Jo Stouthart om sauciessen.
Trug stinge, ….ongeloge waor…
wir un paor piente vor oe klaor.
Ge konder welwir goed vaan piese.

2e Refrein
En langs… de bomen van “De Schuiven”
As daor… die ouwe stoomtrein stong,
sting ik te waachte, emmer waachte,
Od attie… ooit…. ope gong.

Ze flikten ut wir keer op keer,
die plannemapkers van weleer
van “Oewe bgulde vor Oeganda”.
Mee middestaanders voor de kaar
dan worrut wellis… watte baar.
Alleenig: op de kaai, daar kan da !

Soms kwaam dur wir zo’n wild idee
dan dee ok elleke Kaaiman mee
en gieng ok zelf.. durrin gelove…
Die Kaai waar ze ontzettend lief
Ze wieren al gelijk aktief
as iemand brulde: “Kaaike Bove”!

3e Refrein
In… mijn gedachten aan “De Schuiven”
komt steeds… die ouwe stoomtrein aan.
Ik was een kind…, hoe kon ik weten..,
dat die, nooit meer… voorbij zou gaan.