Onderstaand artikel van Geert van Ravels is overgenomen uit Periodiek 16 (1990).
OONS KAAIKE
Ik em ‘r nog as kiend gewoônd,
Daor op da Kaaike Bove.
Da’s awwir veftig jaor geleê.
’t Is aost nie te geloôve.
Oons Kaaike is de Kaai nie mir.
Oons Kaaike van vroeger daoge.
De tijd die ee nie stil gestaon.
Ee groôte gaote geslaoge.
Waor eêns de Kiskeskerk stong.
Awwir al laank geleeje.
Waor ik de Mis nog em gediend,
en waor ik em gebeeje.
Waor ak nog biechtgesproke ’n em,
Bij Pestoor van Aoke.
En waor ak te Kummunie gieng,
En nog meer eilige zaoke.
Waor ak nog gevoetbald em,
Op de wei van Boône,
Jao, mèènse, da vergeet ik nie.
Ik waar blij om daor te woône.
Waor wij altijd in de beek,
Poôtje gienge baoje.
En sallemaanders emme gezocht.
Of gienge “petjebraoje”.
Waor ak op de Kiskesschool,
Dikkels em gevochte.
En wij dan van Van der Orst,
Nie naor buite mochte!
Waor wij nao ’t speulkwatier,
Stienkbomme gienge gooie.
Bij meêster Vermeule in de klas,
Jao, da waar n’n mooie.
Op de Veemart stong de Waog,
Mee veul ijzere paole.
Daor gienge wij ok elke week,
Kattekwaod uit’aole.
’t Pliesiekotje stong daor ok,
Waor pliesie de Bie regeerde.
En waor wij mienstens elke maond,
In de bak logeerde.
Mee twaolf brakke in ene cel,
Wa d’emme we daor gezweête.
Jao, pliesie de Bie, die waar nie mals.
Ik waar wel ’s bang motte weete.
Mar toch wou ik nog eêne keer,
Trug naor da verleeje.
Die mooie tijd van oonze jeugd.
Wa’s da wir laank geleeje.
Roosendaolers, wa zijn ik blij,
Da’k daor zijn gebore.
Daor op de Kaai, die fijne plek,
Mee zunne kerk zonder tore!
Geert van Ravels
18 oktober 1981